Spor, çocukların her derdine deva!

Okla yayı eline ilk kez 3 yaşındayken alan Mete Gazoz, dikkat eksikliği sorununa bu sporla çare bulmuş. Melis’in oğlu Memo da aynı problemi yaşıyordu. Onun imdadına da basketbol yetişti. Gizem’in 3 yaşındaki kızı Lorin, mutluluğu ragbiyle yakaladı! Çeşitli sporların çocuklara faydalarını o sporları bilenlerle konuştuk.​

Melis: Gizem, çocuklara verdiğin her emeğin karşılığı olduğunu görmek muhteşem bir duygu. Biliyorsun Mehmet’te dikkat eksikliği hiperaktivite bozukluğu (ADHD) var. El-kol koordinasyonunu geliştirebilmesi için basketbol oynamasını önermişlerdi. İki yıldır Marmara Akademi’de eğitim alıyor. Artık eline, koluna çok daha hâkim. Spor canmış resmen!

Gizem: Biz spora “Bir yere yazdıralım da enerjisini atsın” diye bakıyoruz. Oysa dediğin gibi sporun çocuklara kattığı sonsuz şey var. Ben de Lorin’i ragbiye götürüyordum kışın, koordinasyon beceresinden tut, gruba uyum sağlamaya kadar birçok yetisini geliştirdi.

Melis: O yaşta gelişimi gözleyebildin demek. Bireysel spor deyince; geçenlerde Mete Gazoz’un da ADHD’si olduğunu öğrendim biliyor musun! Okçuluk, konsantrasyonuna büyük katkı sağlamış.



Gizem: Aaa, bilmiyordum. O kadar dikkat isteyen bir spor üstelik.

Melis: Menajeri aracılığıyla kendisinden bilgi aldım. Şöyle anlattı: “Okçuluk yüksek seviyede odaklanma ve konsantrasyon gerektiren bir spor. Bizler olimpik mesafe olan 70 metreye oklarımızı atıyoruz. Yani hedefi bir çay tabağı büyüklüğünde görüyoruz. Yüksek konsantrasyon ve zihinde canlandırma önemli rol oynuyor. Okçuluk durağan bir spor gibi gözükse de içinde fiziksel ve mental açıdan bireyin gelişimine katkı sağlayacak çok sayıda dinamik var.”


Alıntı Metni
Gizem: Helal olsun... Ben de Okçuluk Milli Takımlar Teknik Direktörü Göktuğ Ergin’le konuşmuştum. O da şöyle demişti: “Okçulukla uğraşan çocukların yaşıtlarına göre daha yüksek odaklanma becerilerine sahip olduğunu,
güçlü iskelet sistemi sayesinde de daha aktif bir hayat biçimi kazandığını gözlemleyebiliyoruz. Ayrıca hedef belirlemek ve kendilerine inanarak bu hedefe ilerleyebilmek bu sporun çocuklara sağladığı faydalardan.”

Melis: Ben bir de Boğaz’da yelken yapan çocukları görünce çok şaşırırdım hep. Geçenlerde Kalamış Yelken Kulübü’nden antrenör Mehmet Dinçay’la tanıştım tesadüfen. O da şunları anlattı: “Yelkene özellikle küçük yaşta başlayan sporcularda sorumluluk alma, kendi başına karar verme, yardımlaşma özellikleri gelişir. Özellikle de tek kişilik sınıflarda yarışan küçük sporcular özgüven kazanmaya başlar. Önlerinde zorlu deniz koşulları, sert rüzgârlar olacaktır. Ayrıca buna yarış şartları da eklenince strateji geliştirme, hızlı karar verebilme becerileri de artar.”


Gizem: Şimdi bu çocuğu büyüyünce kim tutabilir, söyler misin?

Melis: Değil mi! Sen Lorin için hangisini geçirdin içinden?

Gizem: Biz bir süre daha ragbiyle devam edeceğiz, ileride kendisi karar verir. Ben de ragbinin faydalarını anlatayım o halde sana,
3-7 yaş arası çocuk sahibi ailelere de tavsiye olur... 2-4 yaş grubunda, ragbinin temel prensiplerinden yararlanarak sayı sayma, sosyalleşme, komutları takip etme, hayal gücünü kullanma gibi yetileri gelişiyor. 4-7 yaş sınıflarında cesaretlendirme ve özgüven oluşturma odaklı bir eğitim var. Ragbi birden fazla sporu içinde barındıran bir dal. Kurallarını öğretirken diğer spor dalları için de bir altyapı oluşturuyorlar. Böylece çocuklar hangi spora yönlenmek istediklerini keşfetme fırsatı buluyor.